ولنجک از شمال به رشته کوه البرز و از شرق به اسد آباد که مرز آن فراخ دره (خیابان مهر-شهید حسینی فعلی) و از سمت غرب به اوین که مرز آن دره خَرتودار که در حال حاضر از بلوار دانشجو و دانشگاه شهید بهشتی شروع و به سمت شمال امتداد پیدا می کند و از سمت جنوب به اراضی محمودیه کوچۀ شهید اکبری که ضلع شمالی کوچه به سمت غرب ادامه داشته تا خیابان ماکوئی پور جنوبی و بعد به سمت رودخانه و جهت جنوب غربی امتداد و از خیابان شهید بهزادی و سپس از خیابان ساسان به خیابان مقدس اردبیلی وصل و تا قبرستان قدیمی اوین امتداد پیدا می کند .
به نظر می رسد اولین گروه مهاجرانی که به ولنجک آمده اند کشاورزان و دامداران آذری و لری بوده اند که به دلیل آب و هوای مناسب جهت کشاورزی و دامداری به این محل مهاجرت نموده اند. این افراد از نظر مالی افرادی متوسط رو به پایین بوده اند ولی کم کم ثروتمند شده تا جایی که امروزه نوادگان آن کشاورزان و دامداران تهی دست افراد متمول و ثروتمندی می باشند.
در حال حاضر این منطقه یکی از مرتفع ترین مناطق مسی ایران محسوب می شود که از این رو به بام تهران شهرت دارد. از جاذبه های تفریحی ولنجک می توان به حاشیه تفریحی رودخانه ولنجک و تله کابین توچال اشاره نمود که بعنوان یکی از پاتوق های شهروندان تهرانی خصوصا جوانان تهرانی در ایام تعطیل به حساب می آید.
از اماکن مهم محله ولنجک کهف الشهدا، بام تهران، تله کابین توچال، سالن اجلاس سران و دانشگاه شهید بهشتی را می توان بر شمرد. پروژه ساخت تله کابین توچال که بخشی از دامنه جنوبی البرز را در برگرفته است توسط آقای بهمن قلیچ و با همکاری شرکت فرانسوی (پوما) و شرکت اتریشی (دوپل مایر ) در سال 1353 آغاز شد و در سال 1357 به اتمام رسید. در تاریخ 28 خرداد 1386 به همت بنیاد حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس پیکر پاک و مقدس 5 تن از شهدای گمنام دفاع مقدس طی مراسمی پرشور در شمال غرب ولنجک در مکانی موسوم به کهف الشهدا خاکسپاری شده و هم اکنون این مکان مبدل به میعادگاه یاران حضرت امام (ره ) و عاشقان ولایت و امامت شده است .
درباره این سایت